• Za dzieciaka książka, jako lektura obowiązkowa raczej nie przypadła mi do gustu. W sumie nie dziwię się, bo wartości które są tam zawarte możemy dostrzec wyraźniej będąc dopiero dorosłym. Przez lata odwoływałam się podświadomie do zapamiętanych sekwencji z powieści, szczególnie do jednej, dla mnie istotnie ważnej "Jesteś odpowiedzialny za to co oswoisz", jednak dopiero teraz zdecydowałam się wrócić do przeczytania baśni w całości raz jeszcze. Zaskoczyła mnie niewielka ilość stron (za dzieciaka wydawało się ich o wiele więcej) ale także nieskończone pokłady lekcji życia. Niesamowita. Na pewno wrócę do niej, kiedy stanę się znów za bardzo "dorosła", żeby przypomnieć sobie co tak naprawdę jest ważne. Bo jak wiemy, jest to niewidzialne dla oczu. 10/10
    +2 trafna
  • Piękna historia, ponadczasowa pozycja. Cytaty znane chyba są wszsytkim. Ksiażkę czyta się lekko i przyjemnie.
  • Piękna opowieść o przyjaźni, sposobie patrzenia dzieci, małym chłopcu, który odwiedza planety w poszukiwaniu przyjaciół. O bardzo mądrym lisie nauczycielu, o lotniku rysowniku, o jedynej róży czekającej na rodzinnej planecie i o tym, że najważniejsze jest zakryte dla oczu, a prawdziwie widzi się tylko sercem. • Prosty język, piękne rysunki i poważna treść to wszystko by porwać czytelnika i zainteresować historią Małego Księcia.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo