• Tytułowy Minus jest małym dinozaurem. Jego marzeniem jest mieć własne zwierzątko. Oczywiście mama Minusa kategorycznie odmawia. Twierdzi, że to na niej przede wszystkim będzie spoczywał obowiązek zajmowania się nowym współlokatorem domu. Minus jednak się nie zniechęca. Zamierza udowodnić swoim rodzicom, że jest odpowiedzialny i z pewnością zdoła samodzielnie zajmować się swoim domowym zwierzątkiem. Szybko wpada na genialny plan. W kilka chwil w najbliższej okolicy na drzewach pojawiają się ogłoszenia Minusa, zachęcające do oddania pod opiekę pupili w jego ręce. Wkrótce potem pojawia się pierwszy klient z naprawdę OGROOOMNYM wyzwaniem dla Minusa. Dinozaur chcąc udowodnić mamie i tacie, że się co do niego strasznie mylą bez chwili namysłu bierze pod opiekę pierwsze zwierzę i jak się później okazuje wcale nie ostatnie... Czy Minus postawił na swoim? Najlepiej przekonajcie się sami. Książka o przygodach tego zawadiackiego dinozaura jest pełna dobrego humoru, niezwykle energetyczna i co ważne, bardzo pouczająca. Polecam gorąco lekturę do poduchy. 😉
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo