• Barbara Kosmowska powraca, ponownie porusza serca oraz zaprasza czytelników do refleksji, spojrzenia w głąb siebie i na otaczający świat. Znam dobrze większość jej tekstów i nie ukrywam, że jestem oddaną i wierną fanką pisarki od wielu lat. Cenię ją szczególnie za dar, który posiada – potrafi słuchać (wielokrotnie obserwowałam ją podczas spotkań z młodzieżą, która po prostu Basię uwielbia), idzie z duchem czasu i doskonale rozumie swoich czytelników. Każdy odnajdzie siebie w którejś z jej książek. Tym razem pisarka oddała na nasze ręce dwie opowieści, skierowane szczególnie do dzieci w wieku szkolnym, którym problem w nich poruszony nie będzie obcy. Jestem pewna, że każdy z nas choć raz znalazł się w podobnej sytuacji, gdy do klasy dołączył nowy kolega lub gdy sami podejmowaliśmy trud aklimatyzacji w nowym środowisku. Historie zawarte w książce “Kolorowy szalik” przedstawiają dwie postawy głównych bohaterek: otwarcie się na nowego kolegę i pragnienie wsparcia go mimo niechęci grupy (“Kolorowy szalik”) oraz zazdrość i rozdrażnienie, wynikające z nagłego zachwiania dotychczasowej równowagi w klasie (“Dziwne spodnie”). Bohaterki reprezentują dwa skrajnie różne zachowania. Ale problemy poruszone w książce dotyczą tak naprawdę całej grupy, jej postaw i zachowań wobec nowego kolegi w klasie. • US • [Link]
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo