• „Natrętna dziewiętnastka” to kolejny już tom przygód wybuchowej łowczyni nagród z New Jersey, czyli Stephanie Plum. W tej części jej samochód został wysadzony już po siedmiu stronach – możecie zatem tylko sobie wyobrazić, ile się dzieje dalej. Jak zwykle Stephanie ma masę roboty i wielu nietypowych zbiegów do złapania – należą do nic m.in. złodziej, który w niewyjaśniony sposób zniknął ze szpitala, a także bezdomny wielbiciel hawajskiego artefaktu, namawiającego jego posiadaczy do różnych niewłaściwych zachowań. Do tego porcja włamań, ucieczek oraz gróźb, tym razem również pod adresem Komandosa. Jak zawsze bawiłam się wyśmienicie, śledząc losy tej pokręconej zbieraniny nies­tand­ardo­wych­ osobowości, nie raz wybuchałam śmiechem z powodu ich żartów. Janet Evanovich ponownie pokazała klasę, a ten – dziewiętnasty już – tom nie odstaje od reszty pod żadnym względem. Poprawia humor równie dobrze jak wszystkie poprzednie. Serdecznie polecam Wam sięgnięcie po najnowsze przygody Stephanie Plum – warto!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo