• Bliźniaczki, Flora i Rose, w niemowlęctwie rozdzielone przez rodziców (każde wzięło jedną córkę i odeszło w swoją stronę), nie przeczuwają nawet istnienia swojej drugiej połowy, aż do pewnego dnia, kiedy to los przypadkowo je zetknął ze sobą. • Do Londynu Flora przyjechała w poszukiwaniu pracy, zaś Rose – bogata i nielubiąca zobowiązań – wpadła akurat po drodze ze Stanów do Grecji. I obie przyszły do tej samej włoskiej restauracji na kolację. • Rose wielkodusznie zaprasza siostrę do swojego mieszkania. Ale – jak się niebawem okazuje – nie tak znów bezinteresownie. Wkrótce pojawia się tam narzeczony, który obiecał rodzinie, że przywiezie Rose. Flora zgadza się odegrać rolę narzeczonej i pojechać z nim na weekend do Szkocji. Sprawy się dodatkowo komplikują, gdy okazuje się, że i tam bliźniaczka niegdyś nieźle narozrabiała. • Przyjemna, ciepła powieść dla kobiet. Jak to u Rosamunde Pilcher, jest tu i urokliwa Szkocja i Londyn, i nawet trochę Kornwalii.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo