• Efekt placebo. Naukowe dowody na uzdrawiającą moc twojego umysłu • Joe Dispenza • Z książki dowiadujemy się, że Joe potrafi „wejść w siebie” i naprawić swój pogruchotany kręgosłup, czego nie potrafią zrobić najlepsi w okolicy lekarze. • Opisane zostały operacje: • 1. operacja kolana, która nie miała miejsca • 2. operacja serca, której nigdy nie było • Ad. 1 każda z procedur zaczynała się dokładnie tak samo: pacjent na wózku był wprowadzany na salę operacyjną i poddawany anestezji, potem dr Mosley nacinał skórę pod kolanem i zaszywał ranę bez jakiejkolwiek ingerencji w stawie. • Ad. 2. Chirurdzy wykonywali pozorną operacje, robiąc takie same nacięcia na ciałach swoich pacjentów, odsłaniając ich tętnice , i jednak zaraz po tym zszywali pacjenta. • W zasadzie po pozornej operacji pacjenci cieszyli się nawet lepszym zdrowiem od tych którzy przeszli normalną operację. • Sądzę że wnioski nasuwają się same co do potrzeby i sensu wykonywania niektórych operacji. • Gościem w jednej z audycji radiowych pt. „Zrozumieć świat” prowadzonej przez prof. Wiktora Osiatyńskiego był polski lekarz, polityk, minister zdrowia. • Między innymi Wiktor Osiatyński zadał gościowi/ministrowi zdrowia pytanie? Dlaczego gdy jest na kolejnych wizytach, to wszyscy chirurdzy namawiają go do wykonania operacji kolana, a nie proponują innego sposobu leczenia? • W odpowiedzi prof. Osiatyński usłyszał bo to jest procedura wyżej/lepiej płatna i bardziej opłacalna dla chirurga. • Prof. Wiktor Osiatyński nie zdecydował się na operacje kolana.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo