• Literatura najwyzszej próby.Wspaniały styl, fabuła realistyczna, ale z metafizyką w tle. Wiele odniesień politycznych i gospodarczych wspólczesnego świata.Skłania do głebokiego przemyslenia. • A ponadto - tyle odniesień do filnmu, literatury i mitologii, że można odświeżyć, lub pogłębic wiedze na ten temat. • Absolutnie polecam - jednak nie jest to książka łatwa w odbiorze.
  • Salman Rushdie - ZŁOTY DOM GOLDENÓW • Sir Ahmed Salman Rushdie - z pochodzenia hindus, brytyjski eseista i powieściopisarz, wielokrotny laureat prestiżowych nagród literackich - wstrząsnął światem, wydając powieść "Szatańskie wersety", w której fragmencie ukazuje Proroka jako człowieka z krwi i kości. Świat muzułmański oszalał, rozpoczęła się nagonka na pisarza, z wyrokiem śmierci włącznie. Ale autora obronił jego dorobek pisarski. • W najnowszej powieści akcja zaczyna się w dniu objęcia przez Barracka Obamę prezydentury, a w fabule autor zwraca uwagę na rodzinę, ukazując też szeroki obraz Ameryki z aktualnymi trendami kulturowymi, przeciwnikami politycznymi w walce o władzę, żądzą pieniądza, terroryzmem i do granic absurdu posuniętą precyzją polityczną. • Tytułowi bohaterowie - Neron Golden i jego trzej synowie: Pietia, Apulejusz zwany Apu i Dionizos zwany D, syn z nieprawego łoża - to tajemnicza, bardzo bogata rodzina, która przybyła do Nowego Jorku, a której przygląda się narrator powieści sąsiad filmowiec Rene. • Czytając, poznajemy każdego z nich i dowiadujemy się o skrywających przez nich tajemnicach. Czego tyczą? Każda z nich jest inna. Piętno na życiu mężczyzn odciskają toczące się wokół nich wydarzenia, romanse, brudne interesy itp. • Styl autora wydaje się początkowo trudny, ale i ciekawy. Trochę baśniowy charakter nadają powieści imiona bohaterów zaczerpnięte z mitów. • Ale powieść ta, to przede wszystkim gorzki i ironiczny komentarz społeczny, odzierający współczesną Amerykę z blasków i ukazujący jej rysy i cienie. • Polecam tę zmuszającą do refleksji powieść.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo