• Willa- dziewczyna z lasu, to książka, która wciągnie nie tylko najmłodszych. Znajdziemy tu połączenie baśni o Pokahontas połączonej z Księgą Dżungli, a przede wszystkim dużo miłości i szacunku do otaczającej nas natury. Jest rok 1900, Willa – 12letnia dziewczynka z ludu Feiran (mieszkańców lasu, którzy od zarania dziejów zajmują tereny obok Wielkich Gór Mglistych) odkrywa, że rządy jej wodza, któremu do tej pory była posłuszna, wymykają się spod kontroli. Zamiast jednoczyć się z przyrodą i czerpać z jej darów wielki padaran nakazuje coraz częściej napadać na osady ludzi, którzy według niego zasługują sobie na te rubieże. W momencie, kiedy Willa odkrywa, że ktoś z jej ludu posunął się do porwań ludzkich dzieci, buntuje się, sprowadzając na siebie gniew swojego wodza i skazuje się na wyrok śmierci. Pozostaje jej tylko ucieczka. Czy dzika przyroda okaże się wystarczającą sojuszniczką w tej wyprawie, czy też dziewczynka będzie musiała posunąć się do uzyskania pomocy od ludzkich osadników – których do tej pory traktowała jako największe zło? • Mnie fabuła bardzo wciągnęła. Mimo ok 400stron książkę czyta się szybko przez wartką akcję i krótkie rozdziały – co dla mnie jest wielkim plusem. Oczywiście, że są momenty gdzie historia jest bardzo spłaszczona, a wiele wątków nie mamy rozwiniętych, jednak trzeba pamiętać, że przede wszystkim to książka dla dzieci. W tym przypadku, uważam, że bardziej liczy się pozytywny wydźwięk całej historii, wyszczególnienie ludzkich błędów jeśli chodzi o traktowanie otaczającego nas świata przyrody, oraz zaszczepienie (nawet we mnie) innego spojrzenia na nawet najdrobniejszy element natury. • Mimo, że klimaty „ludzi lasu” i życia wśród zwierząt nie były nigdy moimi ulubionymi motywami w książkach, to ta wciągnęła mnie całkowicie. Polecam 😊 8,5 / 10
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo