• Mikołaj Buczak zaprasza nas w swojej książce na wycieczkę po Hiszpanii. Nie jest to jednak wycieczka krajoznawcza, Sobremesa nie posłuży za przewodnik po ciekawych miejscach. Opowie nam za to coś o ciekawym społeczeństwie i kulturze, które przyciągają nas swoją odmiennością i witalnością. Bo czym tak naprawdę jest Hiszpania? • Czy mieszkańcy tego kraju utożsamiają się z obrazem plaży, słońca, sjesty i zabawy do samego rana? Spotkajmy się w Hiszpanii – proponuje już w tytule autor i płynnie przechodzi do wyjaśnienia, jak się w tym • kraju odnaleźć. Prezentuje nieco danych statystycznych, kilka anegdot, • trochę kawałów, ale przede wszystkim snuje opowieść o zwyczajach i kulturze Hiszpanów. Dowiemy się więc, jakie cechy przypisuje się mieszkańcom poszczególnych regionów kraju. Czym się różni Katalończyk od Andaluzyjczyka, kto tu uchodzi za skąpców,a kto za imprezowiczów. Zastanowimy się, skąd się wzięły nietypowe na tle Europy godziny pracy i jak radzą sobie z nimi ludzie, dla których spotkania towarzyskie i odwiedzanie barów to ogromna część codzienności. Poznamy lokalną kuchnię i dowiemy się, które nazwy potraw na stałe zagościły • w hiszpańskich idiomach. Sobremesa to książka dla wszystkich osób, które pragną rozpocząć przygodę z Hiszpanią, ale też dla tych, którzy pragną przywołać własne wspomnienia o kraju słońca, pysznego jedzenia i ciekawej kultury. Doskonała na chłodne wieczory, gdy chcemy pomarzyć o wakacjach na piaszczystej i rozgrzanej plaży. • Joanna Pękala
  • Dużo ciekawych informacji, przyjemnie się czyta. To taki (dobry) pierwszy (ale jednak tylko) kroczek w zdobywaniu wiedzy o Hiszpanii, tworzy bardzo ogólny i powierzchowny pejzaż tego kraju.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo