• Debiut literacki Ragnara Jónassona - Milczenie lodu to nie tylko kryminał ale również powieść obyczajowa doskonale opisująca małe rybackie, islandzkie miasteczko Siglufjörður, leżące gdzieś na dalekiej północy, nad fiordem, odgrodzone od świata tunelem. To mała społeczność gdzie wszyscy się znają, podobno nic złego tam się nie dzieje a drzwi nie trzeba zamykać na klucz...do czasu, aż ginie znany pisarz - co początkowo zostaje uznane za nieszczęśliwy wypadek. Umiera jednak jeszcze młoda kobieta, w mieście nie jest więc już tak bezpiecznie. Sprawą zajmuje się świeżo upieczony policjant, niedoszły teolog i filozof - Ari Thór Arason. To jego pierwsza praca i śledztwo, nie ma doświadczenia ani grubej skóry a musi się zmierzyć nie tylko z trudnym zimowym klimatem ale i z niedostępnością mieszkańców. Wszystkie wątki i losy bohaterów się łączą a każdy ma tajemnice o których nie chce mówić. W Milczeniu lodu nie ma dużo krwi, brutalnych opisów i wartkiej akcji. Jest spokojnie i typowo po skandynawsku: małe klimatyczne miasteczko, zbrodnia z przeszłością w tle a do tego smutno, samotnie i zimno. jbud
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo