• „Najbliższa rodzina” to powieść bardzo emocjonująca, nietuzinkowa, świetnie skonstruowana i dopracowana w każdym najmniejszym szczególe. To thriller psychologiczny, który wciąga od pierwszej strony, a każda kolejna strona sprawia, że jedyne, czego chcemy, to jak najszybciej poznać zakończenie tej bolesnej i wstrząsającej historii. Książka podzielona jest na 3 części - tragiczne zdarzenia, przebieg procesu i wydarzenia po procesie. W powieści trudno dopatrzyć się pędzącej akcji, jednak kolejne wydarzenia i tajemnice, które pomału wychodzą na jaw, trzymają czytelnika w niesamowitym napięciu do ostatniej strony. Tutaj nic nie jest takie, jak na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać. Zakończenie, jakie zafundowała autorka, zmroziło mi krew w żyłach. Gdy już myślałam, że wszystkie karty zostały wyłożone na stół, okazało się, że wciąż pozostały nieodkryte tajemnice. Dla mnie świetna pozycja, warta przeczytania ❣️
  • Książka przeczytana na jednym wdechu😁 • Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo