Ciekawa książka o bardzo trudnych czasach.To był okres, w którym minęła moja młodość i większość dorosłego życia. Nie sądzę by zainteresowała młodego obecnie czytelnika bo trudno je zrozumieć. Absurd tamtych czasów może być nieczytelny dla współczesnych, kolejnych pokoleń. To tak jak moje pokolenie nie w pełni rozumiało traumatyczne wspomnienia rodziców. Dlatego ta książka jest dla obecnych emerytów, ale warto ją przeczytać by uświadomić sobie jak warto być w Unii Europejskiej.To daje szanse i nadzieję,że nie tak łatwo uwięzić nasze wnuki w kolejnym absurdzie. No cóż ale historia uczy, że niczego nie uczy. Dlatego warto czytać takie książki.

"Z groszem było wprawdzie różnie, ale czy dzisiaj jest dobrze? Proszę spojrzeć, jak jest. Tylko, że wtedy nikt nikomu nie zazdrościł, niczego nie brakowało. Byliśmy uśmiechnięci i spokojni, że nas nie wyrzucą z pracy. Bawiliśmy się! Och, ile się bawiliśmy! W poniedziałki, w środy, czasami codziennie. Ludzie mieli czas, spotykali się, a nie jak teraz. Życzliwi, nie tacy zawistni. A w zimie padał śnieg."