Recenzje dla:
  • Nie jest to książka wysokich lotów- nie da się ukryć, jednak sam pomysł na fabułę naprawdę fajny. Podobało mi się, że książka jest napisana krótko i konkretnie bez zbędnych dialogów, bez zbędnych opisów i ciągnących się wewnętrznych rozterek bohaterów. • Uważam, że to odpowiednia książka na nudny wieczorny weekend aczkolwiek raczej nie jest to pozycja do której się wraca. • Co do samej fabuły: • Poznajemy świat podziemi, w którym przyszło mieszkać Karo. Świat ten rządzi się ostrym prawem i konkretnymi zasadami- każdy jest przydzielony do odpowiedniej grupy i jest odpowiedzialny za konkretne rzeczy. Mieszkańcy to same młode osoby, tu nikt nie dożywa nawet 40 lat. • Główna bohaterka Karo od zawsze pragnęła dołączyć do Łowców i bronić swojej enklawy przed Dzikimi (krwiożerczymi istotami żyjącymi w kanałach), tak też się stało. Dziewczyna poznaje tajemniczego chłopaka o imieniu Cień, który ukrywa swoją przeszłość. • Przez pewne wydarzenia i decyzje Karo i Cień zostają wygnani z enklawy. • Czy uda im się przeżyć w kanałach? Czy znajdą schronienie? Co ukrywa jej towarzysz? Właśnie tego dowiadujemy się w dalszej części tej książki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo