• "Moskwa — Pietuszki" • Autor: Wieniedikt Jerofiejew. Moja ocena: 8/10. • "Moskwa — Pietuszki" to bez wątpienia literatura dla koneserów, utwór pełen symboliki, który na pierwszy rzut oka może wydawać się prostą, pijacką podróżą z Moskwy do Pietuszek. Jednak to tylko powierzchnia — książka skrywa głębszy, wielowymiarowy przekaz. • Jerofiejew w piękny, choć brutalny sposób kreśli obraz społeczeństwa pogrążonego w beznadziei, w którym alkohol staje się nie tylko ucieczką, ale także narzędziem filozoficznej refleksji. Bohater książki, zatopiony w alkoholu, w rzeczywistości szuka czegoś znacznie więcej niż celu podróży — szczęścia, które wydaje się niemożliwe do osiągnięcia, oraz samego siebie. Pisarz w mistrzowski sposób splata groteskę, ironię i tragizm, tworząc utwór, który jest zarówno krzykiem rozpaczy, jak i wołaniem o sens w świecie pełnym absurdów. • Dla tych, którzy mają cierpliwość i gotowość do zanurzenia się w ten pełen kontrastów świat — serdecznie polecam. To literatura, która zostawia ślad. • ** 14:53 * 08.02.2025 * 13/2025 *
    +2 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo