• Maleńczuk z zespołem Psychodancing tym razem przybliża standardy amerykańskiego country. • Maleńczuk, jedna z najciekawszych i najbardziej inspirujących postaci z kręgu alternatywnego rocka nie nagrał od lat albumu z własną muzyką. Były frontman Püdelsów w 2008 roku odkrył żyłę złota pod postacią "cudzesów" i tłucze raz za razem płyty (czasem do spółki z innymi wielkimi polskiego show-biznesu), na których jego artystyczny wkład ogranicza się do przetłumaczenia oryginalnego tekstu (chodź i to nie zawsze - jeśli łapie się za teksty polskie), ewentualnie napisania dwóch-trzech piosenek własnych. Śpiewa je oczywiście tak, jak tylko on potrafi, a jego wersje oryginalnych słów mają własny, łobuzerski, maleńczukowski styl. I dlatego kolejne "Psychodancingi" i "Starsi panowie" zgarniają złota i platyny, a nasz bohater z zadowoleniem może obserwować jak rośnie mu zawartość konta bankowego. Tyle, że artystycznie bywa to kpiną! Nawet, jeśli świadomą i intencjonalną, to jednak wciąż kpiną. Dancingiem dosłownym, muzyką użytkową, przeznaczoną na staroświecki parkiet. • /za WWW [Link] /
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo