• Jennifer Strange pełni funkcję menadżer Kazamu - Domu Zaklęć. Magowie, no cóż zajmują się bardzo przyziemnymi sprawami jak chociażby bezinwazyjną wymianą instalacji elektrycznej czy transportem latającymi dywanami. Kapitalizm, żyć z czegoś trzeba. • Życie Jenn i magów toczy się normalnie, dopóki całego magicznego świata nie dotyka wizja w której ostatni żyjący smok zostaje zabity. W ostatniej chwili Jennifer zostaje mianowana ostatnim smokobójcą i za bardzo nie wie, co z tym faktem począć. Smok okazuje się nad wyraz inteligentną i towarzyską kreaturą, i nie pomaga Jenny w tym, że musi go zabić. • Ciężko jest stworzyć dobrą i nowatorską powieść fantastyczną o czarodziejach i smokach. Obawiałam się, że autor powieli pomysły i schematy z innych powieści. Jest szkoła magii, główna bohaterka jest jednocześnie sierotą i wybranką. Chciałoby się rzecz: To wszystko już było! A jednak nie było. Pisarzowi udało się wyczarować bardzo sympatyczną i wciągającą historię , która mimo że wydaje się nam przypominać przygody młodego czarodzieja Harrego Pottera, to ze znanych już nam schematów udało mu się wykrzesać sporo oryginalnych treści. • Jedną najmocniejszych stron powieści to bohaterowie i humor, od którego powieść aż kipi. • Głowna bohaterka Jennifer to inteligenta dziewczyna, o wielkim sercu i ogromnym poczuciu odpowiedzialności. Wzór do naśladowania, i chciałabym aby moja córka wyrosła na taką nastolatkę. Z kolei Kwarkostwór to najbardziej charakterystyczna postać powieści, zapada w pamięć na długo, a wszystkie sceny z jego udziałem powodują szeroki uśmiech na twarzy. • Jeśli lubicie brytyjski angielski humor to powieść będzie lekturą idealną. Pisarz zaserwował sporą dawkę dowcipu, zabaw słownych, dzięki temu powieść stanowi lekką i przyjemną lekturę. • Marta Ciulis- Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo