• Nawet dobrze napisane czytadło. Autorka nie przesłodziła, ale też nie przetragizowała historii dwóch młodych chłopaków.
  • Tytuł książki przypomina fragment piosenki wojskowej, bo i o wyborze wojska jako kariery zawodowej - ta powieść tyczy. • Wybór tej drogi przez dwóch młodych chłopaków - Karola i Pawła - pochodzących z dwóch różnych światów ma zupełnie inne podłoże. • Karol - niesforny, buntowniczy syn milicjanta, trzymany twardą ręką przez ojca - nie ma wyboru, dokonano go za niego. • Paweł - spokojny, zrównoważony, zdolny uczeń - pochodzi z dość biednej rodziny wiejskiej i na karierę wojskową decyduje się, by szybko awansować społecznie, poprawiając swój byt. • Losy tych młodych ludzi krzyżują się najpierw w szkole wojskowej a później w jednostce. Poprzez ich życie, przyjaźń poznajemy codzienność wojskową, często bezwzględną, zmuszającą przedkładać rozkazy nad prywatność. • Powieść ta, to ukazanie wchodzenia w dorosłość, wyboru właściwej drogi; to podejmowanie decyzji, które wpłyną na przyszłość. • Ale obok obowiązków mamy też marzenia, plany. I to wszystko trzeba ze sobą pogodzić. • Jak poradzą sobie z tą drogą Paweł i Karol oraz inni bohaterowie tej powieści? Czym zaowocuje przyjaźń? • W powieści tej mamy przede wszystkim realistyczny obraz czasów PRL i wojskowego światka burzliwych lat ubiegłego stulecia - zakończonych ogłoszeniem STANU WOJENNEGO. • To ostatnie zdanie w tej powieści. • Fabuła dość ciekawa, choć prosta. Czytało się sprawnie, dzięki kunsztowi pisarskiemu autorki. Ale czułam po przeczytaniu pewien niedosyt, zabrakło mi "tego pazura" znanego z innych powieści autorki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo