• Książka bardzo wciągająca, momentami zabawna a często zmuszająca do refleksji, zastanowienia się nad trudnymi problemami życiowymi. Serdecznie polceam
  • Rozmowa z inteligentnym o szerokich horyzontach myślowych człowiekiem zawsze mnie ulepsza, tak stało się i tym razem. To człowiek, który działa dla ludzi, nie ocenia, stara się każdego traktować indywidualnie. • Tłumaczy trudne rzeczy w przystępny sposób. Polecam
  • Książka poruszająca trudne tematy, o które spór trwa już bardzo długo na pograniczu religii I etyki. Ksiądz Jan, Ze swoją skromnoscią, szczerością, prostotą potrafi przemówić do każdego czytelnika i z nim podjąć polemikę ;-)
  • Książka Roku 2015, wzięłam ja do ręki w dzień po śmierci księdza Kaczkowskiego. Nie spieszylam się, próbowałam zrozumieć, wniknąć, pogłębić,chociaż treść często zaskakiwała humorem i zwykłym, czło­wiec­zeńs­twem­. Sporo treści dyskusyjnych jak aborcja, homoseksualizm, czy zwyczajna , codzienna, ludzka, słaba często wiara.Książkę skonczyłam w dniu rocznicy śmierci papieża Jana Pawła II.Warto było poświęcić ten czas!!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo