• Książka „W pustyni i w puszczy” została napisana przez Henryka Sienkiewicza. Opowiada historię dwójki dzieci – Stasia Tarkowskiego i Nel Rawlison – którzy zostają porwani w Afryce przez ludzi związanych z konfliktami w tym regionie. Muszą przeżyć wiele nieb­ezpi­ecze­ństw­, żeby wrócić do swoich rodzin. • Staś jest odważny, pomysłowy i zawsze stara się chronić Nel, a Nel jest dzielna i wspiera Stasia, choć czasami boi się trudnych sytuacji. Razem przeżywają przygody w pustyni i dżungli, pokonując nieb­ezpi­ecze­ństw­a i pomagając sobie nawzajem. • Podczas swojej podróży spotykają różne osoby i zwierzęta, które pomagają im lub czasami sprawiają kłopoty. Staś i Nel muszą podejmować trudne decyzje, korzystać z rozumu i współpracować ze sobą, żeby przetrwać w trudnych warunkach Afryki. • Po drodze dzieci uczą się radzić sobie w różnych sytuacjach i poznają nowe miejsca oraz zwyczaje ludzi, których spotykają. Dzięki temu ich przygody są jeszcze ciekawsze. • Najbardziej podobał mi się moment, kiedy Staś i Nel musieli przeprawić się przez niebezpieczną rzekę pełną krokodyli. Było bardzo ciekawie i pokazuje, jak odważni potrafią być bohaterowie. • Książka jest interesująca – są przygody, nieb­ezpi­ecze­ństw­a i trudne sytuacje, ale wszystko jest przedstawione w sposób prosty i zrozumiały. • Uważam, że „W pustyni i w puszczy” to ciekawa książka. Łatwo ją czyta się i dobrze się bawi podczas poznawania przygód Stasia i Nel.
  • Jest to wspaniała książka o dwójce dzieci ( Nel i Stasia) którzy walczą o życie. Mają różne przygody i poznają różnych ludzi . • Polecam wszystkim!!!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo