• Akcja najnowszej książki tej autorki przenosi nas w lata 1922 - 1946 oraz współcześniejsze 1998 - 1999, do wioski zwanej kiedyś Solbongen, a po wojnie Zewłągami. • W powieści przeplatają się dwa wątki: przedwojenny, gdy to na terenie Mazur, w okolicach Mikołajek, osiedlili się mormoni i w końcówce lat dziewięćdziesiątych, gdy dziennikarka "Głosu Mrągowa" Anna , na wieść o odnalezieniu całopalnych ofiar zwierząt i okrutnej śmierci serdecznej przyjaciółki - bibliotekarki Marty - postanawia i służbowo, i prywatnie poszperać, celem wyjaśnienia okoliczności. • A ta konieczność rozwiązania obu problemów doprowadza ją do polskich mormonów. • Jacy to ludzie? Dobrzy, źli, fanatyczni a jeszcze do tego innowiercy? Co przyniosą poszukiwania Anny? Jak głęboko sięgają tajemnice? Czy zło panoszące się przez pokolenia jest wynikiem rytuału religijnego, czy zależy od człowieka? • Książka ta , choć z elementami fikcji literackiej, moim zdaniem, należy do doskonałej literatury popularnej • Autorka pięknie operuje stylem, fascynując nas mazurskim krajobrazem i historią mormonów, fascynując urokliwością mazurskich jezior i mazurskiej prowincji pełnej uroczych wsi i miasteczek.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo