• "Zaśnięcie Anisy. Opowieść o polskich starowierach" • Autor: Katarzyna Roman-Rawska. Moja ocena: 8/10. • "Zaśnięcie Anisy" to niezwykle interesująca publikacja, która przybliża nam mało znaną i tajemniczą społeczność polskich starowierów. Temat od dawna mnie intrygował, a autorka w sposób przystępny i klarowny wprowadziła mnie w ten zamknięty, fascynujący świat. Roman-Rawska po mistrzowsku łączy elementy reportażu z rzetelną wiedzą historyczną i naukową, co sprawia, że książka jest nie tylko wciągającą lekturą, ale również wartościowym źródłem wiedzy. • Forma reportażu pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć codzienne życie starowierców – ich obyczaje, tradycje i religijne praktyki. Autorka opisała życie starowierów w pełnym cyklu – od narodzin aż po rytuały związane z pogrzebem, co nadaje publikacji szeroki i kompleksowy charakter. • Cennym dodatkiem jest rozbudowana bibliografia, co rzadko zdarza się w literaturze reportażowej, a dla osób bardziej zain­tere­sowa­nych­ tematem stanowi doskonałe źródło do dalszych badań. Jeśli ktoś chciałby zgłębić temat starowierców jeszcze bardziej, polecam również książkę "Raskoł i sekty w Prawosławnej Cerkwi rosyjskiej" autorstwa Karola Dębińskiego. • Publikacja Roman-Rawskiej to nie tylko fascynujący obraz starowierców, ale także ważne świadectwo historyczne i kulturowe, które warto poznać.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo