• Książka ta to typowy tom z gatunku sci-fi jednak ze względu na autora możemy spodziewać się czegoś bardzo dobrego. I tak tu właśnie jest. • Tom "Jednookie walety" to ósma część serii "Dzikie karty". Brak znajomości poprzednich części jest trochę utrudnieniem w osadzeniu bohaterów i całej fabuły w wykreowanym przez autorów świecie, jednak po części można się domyśleć jak kształtowały się poprzednie wydarzenia. • Fabuła składa się z dziesięciu opowiadań, z których każde przybliża nam sylwetkę innego bohatera. Wszyscy jednak żyją na Ziemii dotkniętej wirusem Dzikiej Karty, który zrzucony został na naszą planetę przez kosmitów (ich przedstawicielem jest lekarz - Tachion, Takizjanin z Takis). Pod wpływem wirusa ludzie zmieniają się w mutanty- jedni w Dżokerów (o zdeformowanych w odrażający sposób ciałach), inni Asami (posiadającymi nadprzyrodzone zdolności), a jeszcze inni pozostają Natolami (nie dotkniętymi żadną modyfikacją). • Doktor Tachion stara się pomagać osobom dotkniętym wirusem, wraz ze swoją prawą ręką Cody. Ta dwójka bohaterów wprowadza dodatkowo wątek romantyczny, jednak w obliczu przeciwności losu i ich pracy starają się odsunąć na bok, rodzące się, uczucie. • Użycie w książce prostego, zrozumiałego języka oraz opis wielu przygód i doświadczeń bohaterów sprawiają, że jest to lektura, którą czyta się z zaciekawieniem. Z każdym kolejnym rozdziałem byłam bardziej ciekawa tego, co jeszcze może się wydarzyć. • Polecam tę lekturę nie tylko fanom sci- fi, ale też takim sceptykom jak ja. Może i Wy odkryjecie, że książki o tej tematyce mogą być ciekawe, wciągające i godne uwagi 🙂
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo