• Cała saga rodu Petrycych warta przeczytania. polecam
  • Mirosława Kareta - POKOCHAŁAM WROGA cz. I • Mirosława Kareta - BEZIMIENNI cz. II • Saga rodu Petrycych - to dobrze i ciekawie napisana powieść obyczajowo- historyczna, opowiadająca o rodzinie żyjącej w czasie przemian po 1989 roku, ale przenosząca nas w retrospekcjach - / pamiętnik seniorki rodu w cz. I , a w cz. II - walka żony o uznanie bohaterstwa męża, lotnika, członka załogi słynnego alianckiego samolotu Liberator, siejącego postrach wśród nazistów, wykonującego tajne loty do Polski/ - w niesamowitą podróż ulicami wojennego Krakowa, w walkę krakowskiego podziemia z okupantem, w zakazaną miłość, która we współczesnej akcji powieści, rzutuje na życie głównego bohatera. • Fikcja literacka przeplata się z autentycznymi wydarzeniami i bohaterami tamtych lat. Autorka dokumentuje to przypisami i listą występujących historycznych osób. • Polecam niebanalną opowieść z historią w tle. Całość czyta się jednym tchem z niesłabnącym zainteresowaniem. • Tomiska wydają się opasłe, ale przeczytane kartki "znikają" z minuty na minutę.
  • Lubię powieści o tematyce wojennej i zwykłych a zarazem niezwykłych ich bohaterach. Piękna historia miłości zakazanej i tej prostej. O miłości międzyludzkiej takiej zwyczajniej nie zawsze z serca. Powieść o poszukiwaniach własnej historii i tożsamości, własnych korzeni. Prosty przekaz a zarazem chwytający za serce, wywołujący emocje. Polecam.
  • Książka świetna.Dotyka wiele ważnych i kont­rowe­rsyj­nych­ spraw dotyczących okupacji.Bohaterowie stają przed dylematami, przed trudnymi decyzjami. Fabuła świetnie skonstruowana, nie można się doczekać następnego rozdziału.
  • Książkę przeczytałam z ogromnym zainteresowaniem, zachęcona notą wydawcy wiedziałam, że jest to temat , który lubię. • Wyjątkowa miłość w Krakowie w okresie wojny i powojennym, miłość która nie powinna się zdarzyć. Bo cóż można powiedzieć gdy łączy ona Polkę i Niemca chociaż był on człowiekiem szlachetnym. Max ginie w niewyjaśnionych okolicznościach a Jadwiga pozostaje sama , okazuje się ponadto że jest w ciąży. Na łożu śmierci matka ujawnia synowi tajemnicę, wskazuje zapiski na podstawie których dowiaduje się, kto jest jego ojcem oraz poznaje realia Polaków podczas II wojny światowej. • Książka napisana w sposób bardzo autentyczny i emocjonalny, trzymająca w napięciu do samego końca. • Jest to pierwsza część sagi o rodzinie Petrycych, bardzo mi się podobała i z niecierpliwością czekam na kolejną . • Polecam serdecznie :)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo