• Agnieszka Wróbel to matka, dorosłych już dzieci, pedagog, psychoterapeuta i trenerka, autorka poradników: Asertywność na co dzień czyli jak żyć w zgodzie ze sobą i z innymi oraz Trudny szef czyli jak porozumieć się z przełożonym. Niniejszy poradnik Sztuka wychowania czyli jak pomóc dziecku i zadbać o siebie, jest przewodnikiem po trudnej sztuce wychowania dzieci. Podając liczne przykłady w prosty sposób przybliża rodzicom i wychowawcom jak wychować kreatywne, pewne siebie, samodzielne, szanujące innych dziecko. Poradnik omawia trzy aspekty wychowania: po pierwsze dowiemy się z nich jakie są najważniejsze potrzeby dziecka i konsekwencje ich niezaspokojenia np. potrzeby bezpieczeństwa, akceptacji, poczucia własnej wartości, samodzielności. W drugiej części omówiono negatywne relacje i zjawiska, których trzeba unikać w relacjach z dziećmi, m.in. nadmierne wymagania, nadopiekuńczość, szantaż emocjonalny, czy chłód, odrzucenie i dysfunkcje. Ostatnia część poradnika zawiera wskazania, jakimi warto się kierować i stosować odnośnie zasad, dobrych relacji z dzieckiem, sfery emocji i asertywności. W poradniku zawarte są też wskazania, by zadbać o swoją przestrzeń i szczęście, bo szczęśliwy rodzic, to szczęśliwe dziecko.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo