• „Czy leci z nami pająk?” to książka opowiadająca o perypetiach pewnej, dość specyficznej pary przyjaciół. Bo czy może istnieć jakakolwiek nić porozumienia między pająkiem, a muchą? Okazuje się, że nie jest to znów wcale aż takie niemożliwe. Tak więc krzyżak Henryk i mucha domowa o imieniu Bzyk żyją sobie w bukowym żywopłocie. Leniwy pająk wegetarianin zrobi wszystko by nie musieć schodzić ze swego legowiska. Tymczasem zawadiacki Bzyk zafascynowany postacią niejakiego Leonarda da Nici snuje plany o skonstruowaniu maszyny latającej, dzięki której będzie mógł wzbić się w powietrze wraz z Henrykiem. Chce tym samym udowodnić przyjacielowi, że i pająki mogą latać. Ich codzienny spokój zostaje jednak zakłócony przez zaproszenie na obiad do ciotki Kasandry – pajęczycy. Co by nie mówić, ciotka bardzo chętnie schrupałaby na obiad Bzyka, dlatego przyjaciele za każdym razem bardzo niechętnie przystają na tego typu zaproszenia. Mimo wszystko z dużymi oporami udają się do niej. Ich zdziwienie jest ogromne, gdy docierają do jej domu. Kasandry w nim zwyczajnie nie ma, a jej lokum to jakieś pobojowisko… Henryk i Bzyk wyruszają, by ją odnaleźć, bo przecież wszystko wskazuje na to, że została ona uprowadzona. Ale przez kogo? Od tego momentu historia ta nabiera ogromnego rozpędu. Dzieje się w niej naprawdę sporo, a przygody dwóch kumpli są wręcz niesamowite. Przekonajcie się najlepiej sami, jak zakończy się ta fascynująca opowieść. Polecam gorąco.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo