• Bardzo dobra książka. Nie dość, że napisana w sposób zgrabny, przez co czyta się przyjemniej, to jeszcze treść - dzięki podziałowi na pory roku - układa się w logiczną całość i niejako zatacza krąg, dokładnie tak jak wyglądało życie ziemiaństwa. Zwłaszcza ze względu na opis codzienności warto po tę książkę sięgnąć, ale i wzmianki dotyczące świąt czy ważniejszych wydarzeń są bardzo ciekawe. Całość uzupełniona dużą ilością ilustracji - polecam bardzo bardzo :)
  • Opowieść o życiu codziennym, obyczajach, świętach i zabawach w przedwojennej Polsce. Ziemiańskie życie było podporządkowane zmieniającym się porom roku, nierozerwalnie związane z przyrodą, toczyło się w rytmie prac rolniczych i dorocznych świąt. Książka opowiada o codziennych zajęciach ziemiaństwa: dbałości o dom, ziemię i zwierzęta, o przygotowywaniu posiłków oraz zapasów na zimę, a także o obyczajach świątecznych, o rozrywkach, balach i wizytach gości, zjazdach familijnych, polowaniach, uprawianych sportach. • Barwnej opowieści towarzyszą archiwalne fotografie pochodzące ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego oraz prywatnego archiwum rodzinnego.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo