• Wartka, bogata w różnorodne zwroty, zajmująca i intrygująca. I jak w prawdziwym westernie, ostatecznie zwycięża ten Dobry i Szlachetny. Gabriela Kansik z oleskiego Dyskusyjnego Klubu Książki przekonuje, dlaczego warto sięgnąć po „Córę płomieni”. • Akcja właściwa powieści osadzona jest w czasie trwania jednego ze zbrojnych powstań, podczas tzw. irlandzkiej wojny dziewięcioletniej (1594-1603) zakończonej klęską Irlandczyków. Wojna ta zwana także Rebelią Tyronów to konflikt pomiędzy galijsko-irlandzkimi klanami pod wodzą Hugha O’Neilla (Earl of Tyrone) a elżbietańskim rządem angielskim w Irlandii. Jednak już siedemnaście lat wcześniej główna bohaterka, wówczas niemowlę, pozbawiona została domu wskutek walk z wojskami angielskimi. Śmierć, głód, poniewierka, życie w ukryciu, brak stabilizacji to nieodłączni kompani dorastającej dziewczyny, członków jej klanu oraz całej społeczności irlandzkiej. Jarzmo dominacji angielskiej było ciężkie… ... • O wojnie właśnie opowiada powieść Iny Lorentz. O trudach prowadzenia kampanii z silniejszym wrogiem, o determinacji i zaciekłości obrońców wyspy, o wzajemnej nienawiści przeciwników, o dążeniach i bardzo nieraz egoistycznych planach dowódców, o zabijaniu, umieraniu i okrucieństwie. Nie brak także odniesień do fanatyzmu religijnego, niezawinionego cierpienia bezbronnych ofiar, ujawniania się najciemniejszych stron ludzkiego charakteru. ... • „Córa płomieni” to także romans. Ciara zakochała się… właściwie w dwu mężczyznach jednocześnie, w spokrewnionych z sobą sprzymierzeńcach Irlandczyków z Niemiec. Fabuła utworu dotyczy historii dokonywania wyboru obiektu uczuć przez bohaterkę. • Recenzja w całości: [Link] (wp.me/p2qabO-X2)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo