• Alexandra Chauran to wróżka. Prowadzi stronę internetową i pomaga ludziom w potrzebie. W 2013 roku ukazała się w Polsce jej książka pt. „Czy rzucono na Ciebie klątwę?”. Wydało ją wydawnictwo Illuminatio. • Klątwy to nie tylko czarna magia i zaklęcia. To także złe spojrzenia, czy nieprzyjemne słowa i gesty. To też bardziej zaawansowane techniki jak zaklinanie zdjęć z naszym wrogiem albo znęcanie się nad laleczką w kształcie tej osoby. W odpowiedzi na pytanie, czy rzucono na nas klątwę może pomóc odpowiedzieć medium, Tarot lub chiromancja. Także wahadełko jest przydatne. Klątwy popularne są w społecznościach, które praktykują czarną magię. Klątwy są obecnie czymś bardzo rzadkim, lecz nie niespotykanym. Sami również możemy sprawić, że rzucimy na siebie klątwę. Sprowadzamy na siebie urok nieświadomie, wmawiając sobie rzeczy. Odczuwamy je nie tylko fizycznie jako bóle czy dolegliwości, ale też psychicznie jako niepowodzenia. By zdjąć klątwę można odmówić modlitwę, którą przygotuje się samemu. Nie tylko ludzie mogą padać ofiarą klątwy – także zwierzęta i przedmioty są na nie narażone. By uchronić się przed klątwą można się modlić, zakreślić krąg ochronny lub nosić amulety. W nocy ochroni nas łapacz snów. • Książka jest niedługa. Oprócz rozdziałów głównych znajdziemy w niej krótkie wnioski oraz słowniczek trudniejszych pojęć a także bibliografię. Całość zamyka notka o autorce. • Temat jest trudny i rozbudowany, lecz w książce starano się pokazać najważniejsze jego aspekty. Autorka przedstawiła swoje doświadczenie z pracy z różnymi osobami. Jej prosty język pokazuje czytelnikowi, że klątwy to nie tylko czary, ale też formuły, które każdy z nas czyni – przekleństwa czy wrogie spojrzenia. Możemy się przed nimi chronić, a nawet samemu możemy się ich pozbyć. Walka z nimi nie jest wcale taka trudna, co pokazuje lektura tego poradnika. • W polskiej wersji postarano się, by pokazać polskie realia. Redakcja w formie przypisów zaznaczyła do kogo należy się zwracać w razie problemów. • Drobne graficzne wstawki są miłe dla oka i wyróżniają tekst, który miał być wypunktowany. Także czcionka odpowiednich fragmentów jest inna – tytuły rozdziałów, podtytuły, modlitwy i inicjały dostały swój indywidualny charakter, co cieszy oko i sprawia, że pozycja wygląda na dopracowaną w najmniejszych szczegółach. • Mimo tematu, który wydawał mi się znany, książka okazała się cenną i pouczającą lekturą. To kompendium wiedzy, informacje zawarte w pigułce, a na dodatek przyjemna pozycja. Czyta się szybko, chociaż momentami trzeba się zastanowić, czy sytuacje, które opisano, nie przytrafiły się niegdyś i nam. To kolejna książka od wydawnictwa Illuminatio, która pokazuje, że ezoteryka jest nierozerwalnym elementem naszego codziennego życia. • Komu polecam ten poradnik? Osobom, które wierzą, że nawet prozaiczne gesty mogą okazać się zgubne dla drugiej osoby. Jeśli czujecie, że coś w waszym życiu zmienia się na gorsze, to może właśnie ktoś rzucił na was klątwę? A może sami to sobie uczyniliście? W tej pozycji odnajdziecie odpowiedzi na wiele pytań, a na dodatek przekonacie się, że nie trzeba być czarownikiem, by władać magią.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo