• Odkrycie sprzed trzydziestu lat • Pod koniec roku 2017 do rąk najmłodszych czytelników trafiła książka brytyjskiej pisarki Jill Barklem W Jeżynowym Grodzie wydana przez Społeczny Instytut Wydawniczy ZNAK. Bohaterami są myszy, ale nie te, których wiele osób się boi, lecz miłe, przyjemne stworzenia. Publikacja Barklem jest nowością w Polsce, ale nie na świecie, bo pierwsze jej opowiadania ukazały się w latach 80. ubiegłego wieku. Bardziej znany jest serial animowany, przygotowany na podstawie opowiadań Barklem pt. W Jeżynowym Grodzie i Mysia Dolina, w Polsce emitowany w latach 1996–2000. • Autorka stworzyła idealny świat, w którym mieszkańcy żyją w zgodzie z naturą, panuje przyjaźń, miłość oraz wzajemny szacunek, a przy tym radość i zabawa. Bohaterowie uwielbiają działać wspólnie i brać udział w różnych prze­dsię­wzię­ciac­h. Barklem podkreśla, że opowieści wymyślała dla córki Lizzy, jednak przed rozpoczęciem pracy nad książką przez pięć lat prowadziła badania poświęcone życiu gryzoni, by dokładnie poznać ich zwyczaje. • Książka składa się z ośmiu opowieści, pierwsze cztery pokazują życie myszek i ich zajęcia w czasie poszczególnych pór roku (wiosną świętują urodziny Fredzia, latem odwiedzają młyn i mleczarnię oraz biorą udział w ślubie Makóweczki Bystrzyckiej i Derenia Mączniaka, jesienią robią zapasy, a zimą urządzają Śnieżny Bal w Lodowej Sali). Kolejne cztery to historie przygód bohaterów i ważnych wydarzeń w ich życiu, np. narodzin potomstwa Makóweczki. Czytelnicy poznają mieszkania myszek, ich ulubione potrawy oraz zajęcia. Towarzyszą im w poszukiwaniu zaginionej • Prymulki, wyprawie w góry, przygotowaniach do balu, przeprawie łódką czy zabawach. Autorka obdarzyła swoich zwierzęcych bohaterów cechami ludzkimi, dzięki temu w ukryty sposób przekazuje dzieciom, a często także dorosłym, właściwe wzorce zachowania wobec innych, uczy szacunku do natury oraz czerpania radości z każdej, nawet najdrobniejszej rzeczy lub sprawy. Podkreśla, że najważniejsze jest bycie razem, a tego we współczesnym świecie brakuje wielu rodzinom. • Wspaniałym dopełnieniem idyllicznej opowieści są bardzo szczegółowe ilustracje Jill Barklem, delikatne, ciepłe, a przy tym piękne, zachęcające do dalszego poznawania przygód Fredzia, Prymulki i ich przyjaciół oraz pobudzające wyobraźnię dziecka. Najmłodsi czytelnicy z zachwytem będą podążać śladami mysich bohaterów. Książka w tłumaczeniu Katarzyny Szczepańskiej-Kowalczuk pozwala wyciszyć się przed snem. Nieco większy format, twarda oprawa, gruby papier i duża, czytelna czcionka ułatwiają czytanie. • Paulina Knapik • Biblioteka Kraków
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo