• RODZINA BORGIÓW • z początku nic mi to nie mówiło. Rodzina, jak rodzina, myślałam, z tą różnicą, że ta ma korzenie... papieskie. Ale po serialu (po 1 sezonie) i po szukaniu nieco informacji w necie, odkryłam coś na miarę potęgi rodzinnej. Monarchii. Rodziny, która trzęsła Rzymem, Watykanem i Włochami z całej ich rozciągłości. Kardynałowie podczas konklawe wybierają papieża. Borgię. Ale wybór jest skrzętnie opłacony, załatwiony i dokładnie przemyślany. Głosy kupione, urząd zajęty. Na tronie zasiada Borgia, a tym samym cała jego rodzina taje się najbardziej wpływową. Bo, jak wychodzi na jaw, papież ma żonę (byłą prostytutkę, matkę jego trójki dzieci), ma metresę (obecnie zasiada koło niego, spędza z nią noce i każdą wolną chwilę) i ma wiele do powiedzenia w kwestiach kościoła, wojen, ustaw i ...państwa. Żadne krętactwo, mord, otrucie... bezczeszczenie imienia ludzkiego... największe okrucieństwo, nic nie jest mu obce. • serial o spektakularnym rozmachu. • niebywałe aktorstwo, scenariusz i scenografia. • perfekcja w każdym calu. • plus papież w osobie Jeremy Ironsa - nikt inny nie zagrałby lepiej
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo