• Czy serce można złamać jak np. rękę czy nogę? Czy istnieje jakieś • miejsce, do którego można by się udać z tak poważnym problemem? Otóż mam dobrą wiadomość: w pewnym mieście pani Aurora prowadzi warsztat naprawy złamanych serc, niegdyś pełen klientów, dziś już podupadający. Niestety większość tradycyjnych zakładów rzemieślniczych: zegarmistrz czy parasolnik, mieszczących się przy ulicy Rzemieślników, musiała zamknąć swoje podwoje, gdyż została wyparta przez nowoczesne sklepy i restauracje. Tylko ten malutki warsztat naprawy serc jeszcze walczył o przetrwanie. Pewnego dnia Aurora postanawia definitywnie zamknąć interes, lecz jej rozmyślania na ten temat przerywa pojawienie się nieoczekiwanego gościa. W drzwiach zakładu staje mała dziewczynka, która jest ciekawa, co dzieje się w tym miejscu. Właścicielka wyjaśnia zdumionemu dziecku, że naprawia złamane serca, z którymi należy postępować inaczej niż z nogą czy ręką, które nierzadko wkładane są w gips. Czy w ogóle da się poskładać złamane serce? Tego wszystkiego dowiecie się, czytając niezwykłą, wzruszającą i piękną historię. Zachęcam do przeczytania Pracowni Aurory Roksany Jędrzejewskiej-Wróbel, książki skłaniającej do refleksji nad sprawami, które powinny być najważniejsze – bliskość i uczucia. Pamiętajmy, że nawet gdy jest naprawdę źle, zawsze pozostaje NADZIEJA na lepsze jutro. • Anna Jędrzejowska
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo