• jest to opowieść w której tajny klub super dziewczyn i jednego super chłopaka jedzie nad morze aby tam nauczyć się windsurfingu • Aloha
  • W moim domu nie tylko ja złapałam czytelniczego bakcyla. Moje dzieci także wykazują wielką miłość do książek, co mnie osobiście ogromnie cieszy. Od ponad siedmiu lat towarzyszy nam codzienny, wieczorny rytuał polegający na głośnym czytaniu na dobranoc. • Moja córka jednak od kiedy nauczyła się czytać samodzielnie, już często samodzielnie sięga po lekturę, bez mojego udziału. Posiada już ulubionych bohaterów i własny gust czytelniczy, którym kieruje się przy wyborze książek. • Jedną z jej ulubionych serii jest są właśnie książki opowiadające o przygodach Tajnego Klubu Superdziewczyn i Jednego Superchłopaka, na czele z Emilią Stanisławą Gacek, czyli Emi właśnie. • 🏄‍♀ • W najnowszym tomie przenosimy się w wakacyjne klimaty. Ogrzewamy się promieniami słońca, wsłuchujemy w szum morskich fal i wraz z Emi i Florą bierzemy udział w obozie windsurfingowym. Mi osobiście podoba się przedstawienie przygód dziewczynek, również od strony praktycznej. Autorka opisuje bowiem też jak wygląda budynek, jakie zasady panują na wakacyjnym obozie i...jak wygląda kwestia standardów sanitarnych (ku niezadowoleniu Flory). Dzięki temu dzieci mogą oswoić się i przygotować na nowe doświadczenia, jeśli przed nimi jeszcze jest pierwszy, samodzielny wyjazd. • 🏄‍♀ • Nie zabrakło tu także cennej lekcji ekologii, ponieważ tym razem Tajny Klub angażuje się w misję ratowania morświna Mo - która jak zapewne się domyślacie, kończy się sukcesem. Przy okazji tej misji poznają też nowych przyjaciół, z którymi kontakt nie kończy się wraz z końcem wakacyjnych wojaży. • 🏄‍♀ • Nie brakuje też zabawnym sytuacji, często z udziałem pani Laury i jej oryginalnych pomysłów. Choć swoją drogą taki różowy, ogromny, dmuchany flaming mi też się marzy. • 🏄‍♀ • Książka jak widzicie przypadła do gustu nie tylko mojej córce. Moim zdaniem Emi będzie dobrą towarzyszką dla starszaków, którzy mogą odkrywać przygody samodzielne. Młodsze (4-5 lat) możemy wprowadzić w świat domu przy Bateryjce 1 sami, bawiąc się przy tym również. • 🏄‍♀ • Zdecydowanie polecamy 😀
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo