• To już 5 część przygód damskiego fryzjera amatora;) Póki co piąta i ostatnia - na dzień dzisiejszy. Piąta i nieco inna od poprzednich (ale tylko!!!! tylko!!!! ostatnie 60 stron), całość wypełnia humor, dowcip, zabawa słowami i cała plejada bohaterów - co drugi to bardziej dziwny - których Almodovar by się nie powstydził;) • I znowu dochodzi do wkręcenia naszego fryzjera w morderstwo (ten chłop to ma przesr...). Dwóch policjantów wyciąga do na dobę z "sanatorium dla myślących inaczej" by poszukał "puni", pieska, który zaginął żonie magnata od AGD. Poszedł do pobliskiego parku i przepadł... I lezie ten nasz fryzjer, bo ambicja bierze górę i honor- a jakżeby inaczej - przeszukuje krzaki i drzewa, nawet zaczyna trenować jogging - w sandałach i bokserkach, co raczej nastręcza pewne wątpliwości przebiegających obok, ale śledztwo jakie nasz fryzjer-detektyw prowadzi musi przecież zakończyć się sukcesem. • I tak od tych bokserek i tego nieszczęsnego zagubionego czworonoga zaczynają się kolejne perypetie, które od jednego wątku, do następnego prowadzą do ... morderstwa pewnej modelki. Jest i transwestyta wojskowy, raz kobieta, raz mężczyzna, raz kobieta z wąsami...trudno połapać się w tych kreacjach. Ale, czymże jest bystre oko czytającego, a raczej pochłaniającego tą powieść:) Ba, to kolejna gratka z wesołą książką w ręku. Co jakiś czas wybuchy śmiechu - GWARANTOWANE. Napady niedowierzania - na 100 %, no i gwarancja udanej zabawy. • Świetnie napisana. Mendoza bawi się fabułą, która jest tak swobodna i lekka, że aż nieprawdopodobnie komiczna. Proste słowa, wyszukane wątki, kolorowe postaci i - voilla - mistrzowski arras z Hiszpanią w tle;) Palce lizać;) • ps. Fryzjer już nie ma swojego salonu, który teraz jest... barem serwującym jak nie ryż to fast-foody, więc znajduje pracę w pizzerii. I jako śledczy-dochodzeniowiec-kucharz w jednym (przecież to człowiek orkiestra) przez prawie 100 stron dowozi zamówioną pizzę z sosami do klienta. I problem jest w tym, że zawartość pudełek od momentu opuszczenia pizzerii do momentu...odbioru zmieniała się co najmniej 5 razy. Na koniec to już wydzielała groźny fetor...Ale została dostarczona... po 11 godzinach;))
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo