• "O Naśladowaniu Chrystusa" • Autorstwo przypisywane Tomaszowi a Kempis • Moja ocena: 7/10. • "O Naśladowaniu Chrystusa" to traktat ascetyczny, który składa się z czterech ksiąg. Jednakże księga czwarta wyraźnie różni się od pozostałych, zarówno pod względem stylu, jak i treści, co może wskazywać na jej późniejsze dołączenie do dzieła. • Czytałem tę książkę z dużym zain­tere­sowa­niem­, a szczególnie urzekły mnie głębokie, chrześcijańskie przemyślenia zawarte w pierwszych trzech księgach. Mają one uniwersalny charakter, odwołujący się do fundamentalnych wartości chrześcijaństwa, dzięki czemu mogą przemówić do szerokiego grona wierzących. Co istotne, choć dominują ogólne - chrześcijańskie refleksje, w treści pojawiają się jedynie dwie wzmianki o typowo katolickim koncepcie czyśćca, co nadaje dziełu delikatny rys teologii katolickiej, ale nie dominuje nad jego ogólnym przesłaniem. • Czwarta księga natomiast, skupiająca się na katolickim podejściu do Eucharystii, odstaje od reszty i koncentruje się głównie na sakramencie Komunii Świętej, ukazanym w sposób specyficzny dla rzym­skok­atol­icki­ej teologii. • Czym zatem jest to dzieło? Traktatem ascetycznym, modlitewnikiem, podręcznikiem mistycyzmu czy może po prostu zbiorem refleksji praktykowanych przez śred­niow­iecz­nych­ mnichów? Niezależnie od odpowiedzi, nie można umniejszać jego wkładu w duchowość i kulturę chrześcijańską. • Jest to książka, którą zdecydowanie warto przeczytać, szczególnie dla tych, którzy szukają pogłębionej refleksji nad duchowością i życiem wewnętrznym.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo