• Książkę przeczytałam dwa miesiące po seansie „Zielonego Rycerza”. Targana ciekawością rozwikłania historii ukrytej w filmie Lowerego, sięgnęłam po średniowieczny poemat opowiadający o Gawenie - siostrzeńcu Króla Artura. • Mimo, że obecnie tekst ten (wraz z dwoma innymi - „Perłą” i „Królem Orfeo”) jest wydawany jako zbiór J.R.R. Tolkiena, który przetłumaczył i zinterpretował powyższe dzieła, to sam ich twórca pozostaje nieznany. • Historia o Gawenie rozpoczyna się wizytą na dworze zamku Camelot nieznanego nikomu Zielonego Rycerza. Ten, wyzywa na pojedynek śmiałka, który chce udowodnić swoją odwagę i honor. Zgłasza się Gawen - chcący pokazać swą wartość na dworze swego wuja- Króla Artura. Tym sposobem Zielony Rycerz wplątuje młodzieńca w wyzwanie, którego wynik ma się rozstrzygnąć dopiero po roku, kiedy to Gawen ma odnaleźć Zieloną Kaplicę i tam zgłosić się po cios, który może być ostatnim w jego młodym życiu. • Poemat czyta się szybko i przyjemnie, szczególnie, kiedy zarys fabuły znałam już poprzez ekranizację. Jednak, dla wszystkich tych, którzy przymierzają się do filmu (będącym bądź co bądź luźną i o wiele bardziej rozbudowaną interpretacją książki) polecam zapoznać się najpierw z legendą oraz symbolami w niej zawartymi- takimi jak tarcza Gawena z pentagramem czy też szmaciany pas. • Pozostałe dzieła zawarte w zbiorze - „Perła” i „Król Orfeo” to krótsze teksty tego samego średniowiecznego twórcy. • W perle spotykamy metaforę cierpienia po utraconym dziecku, zaś Krol Orfeo to lekka i romantyczna historia, lecz nie pozbawiona morału. • Cały zbiór: 8/10
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo