• Piękna, poruszająca, wciągająca, niesamowita... • Akcja toczy się dwutorowo. Czasy współczesne - Ana i Konrad, oraz czasy II wojny światowej to francuska Żydówka Sara i niemiecki oficer SS Georg. Łączy je obraz Giorgionego - "Astrolog", który kryje podobno jakiś sekret... • Zakazana miłość, okropieństwa wojny, tajemnica, rosnące napięcie, zazdrość która niszczy... • Ciężko było się oderwać a czytanie było prawdziwą przyjemnością :)
    +2 trafna
  • Gdyby książka miała 400 stron może by się czytało z zain­tere­sowa­niem­ ale okres wojenny opisany zbyt szczegółowo i książka na tym traci sam temat dobry
  • Bardzo dobra książka. Czyta się jednym tchem. Bardzo realistyczny obraz wojny i ludzkiego cierpienia,z historia pewnej miłości,ktora nie miała prawa się narodzić.Pióro zbliżone do "Dziewczyny ktora kiedyś kochales" Jojo Moyes. Polecam.
  • To moja druga ksiazka tej autorki, jestem pod wrazeniem tego ile watków, ram czasowych i historii przeplata sie w kazdej powiesci. Lektura wciaga do reszty, czyta sie rerlacyjnie. Jesli ktos lubi tematyke wojenna z nuta tajemnicy i delikatnej sensacji to polecam.
  • ciekawa akcja , ksiązka godna polecenia
  • Uwielbiam takie książki: trochę historii, trochę sensacji, trochę miłości - wszystko świetnie zrównoważone. Mimo objętości pochłonęłam ją błyskawicznie. Gorąco polecam
  • Uwielbiam książki z dziełem sztuki w roli głównej. Wszystkim fanom intrygi wszelakiej polecam tę zaskakującą i fascynującą powieść hiszpańskiej pisarki.
  • Spokojnie można by 100 stron niczego wyrzucić, zmarnowany potencjał wspaniałej historii rozmemłany i rozmyty na niepotrzebne wątki poboczne.
  • Piękna i wzruszająca książka, o zakazanej miłości Żydówki i Niemca podczas wojny i bardzo ciekawa zagadka kryminalna, która dzieje się obecnie, ale ściśle powiązana jest z czasami i bohaterami wojennymi. • Dla mnie rewelacja.
  • Co by tu rzec? Nie zachwyciłam się. Jak dla mnie akcja coś za długo się rozkręcała, może byłam nieuważna, ale gubiłam się trochę w nic nie mówiących mi nazwach instytucji zajmujących się sztuką dawniej i dziś, i jak się dalej okazało nie było to ważne. Przy objętości ok 600 stron to może normalne, taki wolny rozwój wypadków. Potwierdzam opinię większości, że wątki wojenne są dużo ciekawsze, obecna Ana jest delikatnie mówiąc irytująca. Jestem generalnie przeciwniczką wulgaryzmów, a tu drażniły, będąc wyjątkowo nie na miejscu, często zupełnie nie potrzebne. Przyznaję, że zaintrygowała mnie tajemnica Szmaragdowej tablicy, ale albo przegapiłam sprawę, albo faktycznie nie została wyjaśniona. To będzie moja zagadka!
  • Ciekawy pomysł na powieść sensacyjną. Akcja książki rozgrywa się równolegle w czasie II wojny światowej i współcześnie. Niestety słabo trzyma w napięciu, dość szybko można domyśleć się kto jest kim i co będzie dalej. Szkoda, że autorka nie pokusiła się o rozwinięcie wątku samej szmaragdowej tablicy i tajemnicy, którą miała skrywać, a skupiła się jedynie na intrydze związanej z jej ukryciem i poszukiwaniem. Ogólnie przyzwoita powieść.
  • Madryt, początek XXI wieku. Ana pracuje w Muzeum Prado, prowadzi spokojne życie u boku Konrada, bogatego niemieckiego kolekcjonera dzieł sztuki, aż do chwili, gdy pewien list napisany podczas drugiej wojny światowej naprowadza go na ślad tajemniczego obrazu Astrolog przypisywanego Giorgionemu, malarzowi epoki renesansu. Skuszony wielką wartością tego dzieła, Konrad przekonuje Anę, żeby zajęła się jego poszukiwaniem. Mimo piętrzących się trudności Ana odkrywa nie tylko zawiłe losy rodziny, która od pokoleń strzeże Astrologa, ale i niezwykła prawdę, która całkowicie zmienia jej życie. • Paryż podczas niemieckiej okupacji. Major SS Georg von Bergheim, żołnierz elity i bohater wojenny, dostaje rozkaz: ma odnaleźć obraz Giorgionego znany jako Astrolog. Hitler jest przekonany, że dzieło kryje wielki sekret - kto go odkryje, będzie rządził światem. Poszukiwania prowadzą majora do Sarah Bauer, francuskiej Żydówki. Rozpoczyna się niebezpieczna gra, której konsekwencje będą zaskakujące dla nich obojga. • "Szmaragdowa Tablica" to nie tylko napisana z rozmachem historia o poszukiwaniu zagadkowego dzieła sztuki, ale i niezwykła opowieść o zakazanej miłości, która zdarzyła się wbrew wszelkim przeciwnościom.(nota wydawcy)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo