• Moja ocena: 6/10 Trzyma w napięciu, • dosyć łatwo się czyta, • "dwa tory" czasu dla mnie były dość ciekawą metodą literacką. • Miałem wrażenie że całość zaczęła się rozkręcać się po około 100 stronach. • Książka może i warta przeczytania :)
  • Jak dowiadujemy się z opisu autora zawartego na okładce: „To thriller o ojcu, który próbuje odkupić swoje winy wobec syna. Ale też opowieść o wielkiej miłości, tęsknocie i Afryce”. Klubowicze DKK "Niedźwiadek" mieli mieszane wrażenia co do tego, który temat ma być siłą napędową tej powieści, jakby sam autor nie potrafił się zdecydować. Mamy ciekawe opisy Afryki, panującą w niej sytuację polityczną, wojnę i to jest mocna strona książki. Podsumowując „Czerwona Ziemia” niewiele ma wspólnego z klasycznym thrillerem, nie przypadła do gustu klubowiczom. • ~EF
  • To takie czytadło - powieść na podstawie doświadczeń reporterskich. I chociaż wiem, że wiele z fabuły - to niemalże reporterskie opowieści- wolę reportaże.
  • Naprawdę nie warto było na to czekać. Strata czasu
  • Dobry komiks, szkoda bo bardzo lubię autora.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo