• Powieść Sabine Ebert to historia miłości ukazanej na tle dwunastowiecznych wydarzeń i obyczajów Cesarstwa Niemieckiego. To opowieść o uporze, wytrwałej walce o nowe, wolne życie, to fascynujące i przejmujące losy młodej, bezbronnej dziewczyny. Autorka prowadzi czytelnika u boku Marty przez długą, wyczerpującą i pełną niebezpieczeństw drogę do wolności. Wraz z bohaterką odwiedzamy warowne zamki, ubogie wioski i nieprzebyte lasy. Pisarka doskonale oddaje realia epoki osadzając swoich bohaterów w miejscach historycznych, przypisując im uczestnictwo w wydarzeniach dziejowych, jak np. bunt panów saskich przeciw Henrykowi Lwu czy odkrycie złóż srebra w Chrystianowie. Jest to historia nie tylko o ówczesnych czasach, ale przede wszystkim poznajemy dzieje pięknej znachorki i założyciela osady. • Książka trzyma w napięciu, porusza, zachwyca lekkością języka. Chociaż czytelnika czeka „przebicie się” przez kilkaset stron, to nie będzie to czas stracony na mozolnym trawieniu historii. Dzieje się już od pierwszych stron, aż do ostatniego zdania. Fabułę autorka skonstruowała w ten sposób, że pomiędzy szare, znojne życie osadników wplata gorące uczucie, bohaterską walkę o lepsze jutro i odważne, solidarne przedsięwzięcia w odpowiedzi na doznawaną krzywdę. Polecam każdemu, kto lubi nietuzinkowe, nieszablonowe postaci, napięcie i wartką akcję, niebanalną historię miłosną i wątek przygodowy – a wszystko okraszone mieszanką historii i fikcji literackiej.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo