• Po przeczytaniu wcześniejszych części trylogii nie można ominąć ostatniej. ”Wierna” stanowi ciekawe zakończenie całości.
  • Mam lekki problem z ocenieniem tej książki, bo na tle innych zdecydowanie się wyróżnia i zasługuje na uwagę, jednak jak porównam ją z dwiema poprzednimi częściami „Niezgodnej”, jest zdecydowanie słabsza. Nie jest zła, ale nie powala na kolana aż tak jak jej poprzedniczki. • Muszę przyznać, że nie do końca podobały mi się rozwiązania niektórych wątków. Czasami podczas czytania miałam wrażenie, iż naszej kochanej pani Roth zwyczajnie zabrakło pomysłów, i pisała ot tak, byle skończyć. • Jednak duży plus za pisanie zarówno z perspektywy Tris, jak i Tobiasa. To bardzo fajne urozmaicenie, bo damska narracja bywa na dłuższą metę strasznie męcząca.
  • Wspaniała. Po prostu wspaniała. Zanim zabrałam się za książki Pani Roth przeczytałam kilka opinii. Opinie te wypowiadały się za tym, iż książka ma za dużo błędów by być bestsellerem. Strszne oszczerstwa! Miałam blokadę i uznałam, że nie przeczytam żadnej innej książki dopóki nie przeczytam trylogii ''Niezgodnej''. Wracając do opinii, które czytałam, sprawiły one, że nie chciałam czytać przygód Tris i Tobiasa. Nie słuchacie tego. Książka ta nie jest jak ''Igrzyska Śmierci''. Jest równie niesamowita. Ale baaardzo zaplusowała u mnie tym, że tak naprawdę różni się od innych książek tego typu, przede wszystkich schematem. Książka ta złamała moje serce, ale nie sposób jej nie kochać, po prostu nie umiem. Gorąco polecam!(:
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo