• Dobra klasyka kryminału, ciekawe postacie, atmosfera Agathy Christie.
  • Fani twórczości Agathy Christie z całą pewnością powinni sięgnąć po najnowszą propozycję wydawnictwa @zysk­_wyd­awni­ctwo­ 📖 opisującą perypetie detektywa amatora - Mordecai'a Tremaine'a. • Akcja rozgrywa się w malowniczym, małym miasteczku Dalmering (w latach 40. XX wieku), do którego główny bohater przybywa na zaproszenie przyjaciół. • Dopiero na miejscu dowiaduje się, że poprzedniej nocy dokonano zabójstwa jednej z organizatorek przedstawienia, o tym samym tytule co książka, w którym aktorami są mieszkańcy miasteczka. Tremaine, jako wielki miłośnik kryminalnych zagadek i znawca ludzkiej natury, postanawia pomóc policji w ujęciu sprawcy. Dodatkowo sytuację ułatwia mu fakt, że śledztwo prowadzi jego przyjaciel ze Scotland Yardu. • Wraz z rozwojem akcji dowiadujemy się coraz bardziej intrygujących informacji na temat mieszkańców tego z pozoru spokojnego miasteczka. Liczba podejrzanych o dokonanie zbrodni rośnie, a sytuacji nie ułatwia fakt popełnienia kolejnych morderstw. • Znajdziecie tu bardzo dobrze zarysowany klimat brytyjskich kryminałów. Tajemniczość, lekka mroczność, zbrodnie dokonywane pod osłoną nocy (z użyciem noża), podejrzani bohaterowie (często prowadzący podwójne życie) - to wszystko bardzo dobrze zagrało na kartach tej powieści. I punkt kulminacyjny- nawiązujący do teatru 🙂 • Polecam tę pozycję fanom klasycznych kryminałów 👍
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo