• W pełnym humoru opowiadaniu o Lisie i Prosiaczku jesteśmy świadkami pasjonujących rozgrywek piłkarskich. Na Lisiej Polanie Leo Lissi uprawia drybling. Do gry dołącza Prosialdo. Po krótkim między nimi piłkarskim starciu obronną ręką wychodzi Lisek. Zniechęcony i w zasadzie nieco wyśmiany przez Liska Prosiaczek odchodzi wykrzykując, że właśnie w tej chwili kończy swą karierę piłkarza. I tak przyjaciele rozstają się w gniewie. • Jednak już chwilę później Lisek zaczyna żałować swojego nietaktownego zachowania wobec Prosialda. Dostaje bowiem propozycje rozegrania kolejnego meczu od Panny Pudłońcówny. Ale tym razem przeciwnikiem będzie drużyna z prawdziwymi, wcale niebłahymi graczami. Jak Lisek sam jeden ma zamiar sobie z nimi poradzić? Teraz nie pogardziłby wcale obecnością flegmatycznego Prosialda. Leo Lissi żeby mieć jakieś szanse w tym starciu musi koniecznie znaleźć współgraczy. Wraz z Panną Pudłońcówną ogłaszają w lesie casting! Czy będą chętni do gry? A może wśród nich znajdzie się również Prosiaczek? Kto wie? • Ja już wiem jak skończył się ten niesamowity meczyk i w jakim składzie grupowym. Polecam wszystkim tą szaloną historię, pełną nieoczkiwanych zwrotów akcji i niezwykle barwnych postaci. Do tego jeszcze dochodzą te zwyczajnie „nagryzmolone” niczym ręką przedszkolaka ilustracje, które w świetny sposób oddają ducha opowieści i idealnie odzwierciedlają charakter poszczególnych jej bohaterów. Rewelacyjna lektura przemawiająca do dzieci.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo