• Jak dobrze znacie historię USA? Podejrzewam, że części z Was jawi się ona niczym american dream itp. Ale często zapominamy o tej drugiej stronie. O zbrodniach kolonistów, rezerwatach w których zamykani byli rdzenni mieszkańcy Ameryki. O rzeziach, podpaleniach wiosek i wysiedleniach. • O tej utracie suwerenności, próbie odebrania tożsamości przeczytacie w tej książce. Ale historię tę opowie Wam dwanaście osób, każda z własnej perspektywy. Każda z nich podzieli się swoim życiem, wpisanym w #indianholocaust • Na początku miałam wrażenie, że każda z tych opowieści jest odrębnym rozdziałem, zebranym w jednym dziele. Jednak im więcej stron przerzuciłam, tym bardziej wszystko zaczynało układać się w jedną całość- prowadzącą do zjazdu plemiennego w Oakland. • Serdecznie polecam Wam tę lekturę. Lekturę, która pokazuje, że mimo ustania zagłady w sensie fizycznym, nadal odczuwalna jest ona w psychice ludzkiej. Ból, rozpacz i trauma trwają nadal i współistnieją w codziennym świecie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo