• Osobiście lubię książki tego typu. Przenosząc się nad rozlewisko i piękne mazurskie jeziora odpływałam w marzeniach. Książka opisuje zwykłe rodziny z problemami dnia codziennego. Ich wzloty i upadki a zarazem jest lekka i przyjemna. Pochłonęła mnie bez reszty i chętnie sięgnęłam po kolejną część.
    +2 trafna
  • Gdy wszystko idzie pod górkę, kiedy czujemy się zmęczeni i samotni wśród ludzi warto mieć własne "rozlewisko", które nas ukołysze i wyciszy, gdzie będziemy mogli "naładować akumulatory"... • "Dom nad rozlewiskiem" Małgorzaty Kalicińskiej opowiada właśnie o takim miejscu, którego atmosfera sprzyja rozmyślaniom, gdzie można zastanowić się nad sensem życia i odnaleźć spokój. Codzienne, prozaiczne obowiązki pozwalają bohaterom zapomnieć o niepokojach i problemach "wielkiego świata". • Książka ta to wspaniała, pełna ciepła i życiowej mądrości opowieść o drodze, którą trzeba przebyć, by odnaleźć swoje miejsce na ziemi. Pokazuje i uczy nas jak cieszyć się chwilą obecną ale też jak szanować przeszłość i tradycję. Widzimy jak wiele radości można czerpać z obecności drugiego człowieka oraz z prostych czynności, takich jak np. gotowanie wykonywanych wspólnie z bliską osobą. • Podczas dyskusji Panie zgodnie przyznały, że niewątpliwym atutem powieści jest specyficzna atmosfera miejsca jej akcji, czyli urokliwe Mazury oraz wplecenie "wątków kulinarnych", co sprawiło, że każda z nas chociaż na chwilę przeniosła się w czasy dzieciństwa. Wróciły wspomnienia rodzinnych Wigilii oraz pełnych radości spotkań z najbliższymi, którym towarzyszył zapach tradycyjnych potraw.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo