• Labirynt był tylko początkiem. Po wyciągnięciu Thomasa i jego przyjaciół ze Strefy, DRESZCZ obiecuje koniec eksperymentów. Ale czy aby na pewno wszystko co mówią, jest prawdą? • W kolejnej części trylogii pt. ,,Więzień Labiryntu" James Dashner przygotował dla nas nowe niespodzianki i niebezpieczeństwa czyhające na bohaterów. Tym razem Thomas wraz z przyjaciółmi, którym udało się przeżyć, musi w dwa tygodnie przejść najbardziej zniszczoną część Ziemi. Na końcu, przy Bezpiecznej Przystani, będzie czekał na nich lek, który raz na zawsze pozbędzie się wirusa, jaki zawładnął światem... • Jednak to zadanie tylko z pozoru wydaje się łatwe. Po drodze bohaterowie spotykają wiele przeszkód. Problem stanowią Poparzeńcy - ludzie zamieszkujący wyniszczone promieniowaniem Pogorzelisko; ludzie chorzy na Pożogę czający się na każdym kroku. Thomas musi również unikać zagrożenia ze strony grupy B - bandy dziewczyn, które za zadanie mają wyeliminować chłopaka. • Czy Streferom uda się dostać bezpiecznie do przystani? Kto okaże się zdrajcą i tym samym współpracownikiem DRESZCZU? Jak wielką rolę zagrają w tym wszystkim Jorge i Brenda - nowi sprzymierzeńcy Thomasa? • Kolejna część za mną, a ja nadal nie mogę otrząsnąć się z zachwytu, jaki wywołała u mnie poprzednia książka. Tak samo jak Więzień Labiryntu ,,Próby Ognia" trzymały mnie w napięciu, zmuszając, abym przeczytała następne rozdziały. Ta seria niewątpliwie zajęła specjalne miejsce na mojej półce.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo