• Część pierwsza serii "Między nami". Wzruszająca. Przedstawiająca trud wychowania niep­ełno­spra­wneg­o dziecka oraz wyrzuty sumienia osób dokonujących złych decyzji. Książka warta przeczytania.
  • Niesakowita książka popłakałam wzruszyłam się strasznie emocjonalnie zdałam sobie sprawę że ja bym ni3 udźwignęła takiego ciężaru na szczęście bohaterka ma kochającego męża i przyjaciółkę...
  • Książka bardzo ciekawa. Porusza trudny temat opieki nad dzieckiem niep­elno­spra­wnym­. Warta uwagi.
  • Do czytania książek tej autorki myślę, że nie trzeba nikogo zachęcać. Tak też jest z w/w powieścią. Jest to opowieść o ogromnej przyjaźni od czasów dzieciństwa, tym cenniejszej , że bohaterki urodziły się w odstępach godzinowych tego samego dnia, o przyjaźni, która ma wielką moc i wartość. • Jest to też powieść o miłości do niepełnosprawnego dziecka i o szokującym, ludzkim okrucieństwie, ujawnionym przez autorkę na końcu powieści. • Polecam
  • Pozycja, która bawi, skłania do refleksji i wzrusza; świetna!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo