• Słaba książka opisująca ideę porządkowania przestrzeni życiowej. Twórczyni - autorka książki - oparła ją na trzech kluczowych słowach: Dan (odrzucanie) Sha (wyrzucanie) i Ri (uwolnić się). Zlep tych słów brzmi rzeczywiście dźwięcznie i harmonijnie, co autorka z dumą podkreśla wiele razy. Metoda nie jest jednak warta poświęcenia jej więcej nad przeczytanie tłumaczenia słów składowych nazwy, a już na pewno nie stu sied­emdz­iesi­ęciu­ sześciu stron... Na szczęście książka jest tak obszerna wyłącznie dzięki użytym zabiegom edytorskim (zastosowana duża interlinia, szerokie marginesy, rozdziały rozpoczynane od połowy strony). Na nieszczęście - jest w zasadzie niczym innym jak ordynarną autoreklamą pseu­dood­kryw­czej­ "metody", pełnej masła maślanego, powtórzeń i infantylnych przykładów, a przy tym szczątkowej treści merytorycznej, na dodatek schi­zofr­enic­znej­ - na przykład autorka wskazuje na konieczność nietraktowania przedmiotów podmiotowo, a później... Radzi z nimi rozmawiać, ba, nawet dziękować im, gdy się je wyrzuca. Albo pokazuje korzyści płynące z niep­rzyw­iązy­wani­a się do rzeczy, by później namawiać do dowa­rtoś­ciow­ywan­ia siebie samych poprzez używanie przedmiotów lepszych, droższych, a nawet podążanie za modą. Paranoja.
  • Jestem zachwycona tą metodą :).
  • Rewelacyjna książka, polecam każdemu, kto chce zmienić swoje otoczenie i swoje życie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo