• Genialna książka. Jest bardzo wzruszająca. Jestem zakochana w każdej książce tej autorki. • Polecam wszystkie!
  • Bardzo ciekawa pozycja. Występuje tu wiele zawiłych relacji międzyludzkich o różnym zabarwieniu emocjonalnym: jest miłość, przyjaźń, nienawiść, ból i tęsknota,i pewnie jeszcze coś. Możemy obserwować jak sobie z tymi uczuciami radzi główna bohaterka, jak nawiązuje się najciekawsza więź między nią a małą dziewczynką, córką przyjaciółki, z którą roztała się w nienajleprzych okolicznościach. Potem tworzenie się nowych i odnawianie starych znajomości damsko-męskich. No i sama dziewczynka bardzo ciekawie radzi sobie z niezwykle trudną sytuacją. Oj jest tego trochę, a to nie łatwo podjąć tak ważne życiowe decyzje jak tu właśnie. Spora dawka wzruszeń, ale i humoru. Warto !
  • Świetna książka. Rola chrzestnych nie opiera się na dawaniu prezentów z okazji wielkich wydarzeń w życiu dziecka. To wielka odpowiedzialność, pomoc rodzicom w jego wychowaniu i rozwoju, a w razie nieszczęścia przejmując na siebie całkowitą opiekę nad dzieckiem. Czy chrzestni zdają sobie z tego sprawę? Czy są na to gotowi? • Polecam pozostałe książki autorki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo