• Opowieść o mało znanej osobie - Milevie Marić, pierwszej żonie Alberta Einsteina. Sama była fizyczką, ale nie udało jej się ukończyć studiów w Zurychu. Jej pierwsze dziecko zostało oddane do adopcji, gdyż jako pannie z dzieckiem nie udałoby się dostać pracy. Z Einsteinem miała dwójkę dzieci. Po rozwodzie była w ciężkiej sytuacji finansowej i rodzinnej (w 1922 roku zmarł ojciec, w 1935 roku matka, a w 1938 roku siostra, która przeżyła załamanie psychiczne).
  • To debiutancka książka autorki ukazująca zbeletryzowaną, "na tle" odkrycia teorii względności, biografię młodej, zdolnej kobiety, która próbowała być matką, żoną, partnerką i kobietą szczęśliwą, chcącą odnosić sukcesy zawodowe, kobietą, która miała odwagę przeniknąć do świata męskiego, aby realizować swoje marzenia. • Jest to też opowieść o tym, jak trudno było żyć z robiącym karierę Albertem, ale podobno wykorzystującym zdolności naukowe Milevy, przypisując sobie jej zasługi np. teorię względności, z mężczyzną apodyktycznym, zdradzającym ją wielokrotnie, egocentrykiem. • Książkę czyta się lekko i szybko.
  • Albert Einstein człowiek, którego zna chyba każdy. Geniusz, pasjonat, wybitny naukowiec, ale też niesamowity egoista do tego wyzbyty wszelkiej empatii tyran... Taki właśnie obraz Einsteina wyłania się z powieści Marie Benedict. Główną, a zarazem tytułową jej bohaterką jest jednak pierwsza jego żona Mileva. Jak się okazuje już od wspólnych studiów fizyki w Zurychu wykazywała się znacznie większą wiedzą i umiejętnościami posługiwania się nią niż słynny Albert. To właśnie miłość do nauki i wspólne zainteresowania tajemnicami wszechświata tak bardzo zbliżyło ich do siebie. Wspólnie pracowali nad wieloma teoriami, ale Einstein w większości tylko sobie przypisywał ich całkowite odkrycie. Z Milevy "zrobił" sobie zwykłą posługaczkę, kurę domową, kobietę wychowującą "średniochciane" mieć przez Alberta dzieci... • "Pani Einstein" to historia kobiety, która miłość postawiła ponad wszystkim, a mogłaby być wybitnym naukowcem rangi Marii Curie-Skłodowskiej. Historia Milevy wzrusza, zaskakuje, momentami przytłacza... To opowieść o kobiecie, której zwyczajnie zabrakło odwagi, aby żyć pełnią życia mimo wszelkich przeciwności. Gorąco polecam tą zbeletryzowaną biografię Einsteinów, bo jest ona godna uwagi.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo