• nieoryginalny, wtórny, przewidywalny ale świetny!!
  • Ania jest młodą kobietą, która postanawia, że nie chce spędzać walentynek w samotności. Jednak umówiony z nią mężczyzna nie przychodzi i dziewczyna siedzi sama w knajpie, gdzie zauważa ją Tomek Wilczyński, showman. Dosiada się do jej stolika i zaczyna rozmowę, jednak zdenerwowana dziewczyna szybko odchodzi, a jej opinia na temat związków trafia do programu Tomka, co jej nie podoba się. Na dodatek mężczyzna ma dla niej propozycję, która jest bardzo kusząca – Ania ma się umawiać z innymi facetami i opowiadać mu o swoich porażkach. W ten sposób ona otrzyma upragnione pianino, a on będzie miał doskonały materiał do swojego programu. • Planeta singli to polska komedia romantyczna z 2016 roku. Główne role otrzymali Agnieszka Więdłocha i Maciej Stuhr, co już samo przez się jest rekomendacją dla filmu. Na ekranie zobaczymy jeszcze m.in. Weronikę Książkiewicz, Tomasza Karolaka, Ewę Błaszczyk czy Danutę Stenkę. • Pomysł na film jest świetny – Ania ma za pomocą aplikacji dla singli umawiać się na randki i opisywać Tomkowi wpadki facetów. Dzięki temu jego program bije rekordy popularności, a Ania otrzyma upragniony sprzęt do pracy z dziećmi. Fabuła jest zabawna i czarująca, a randki jakby wyjęte z koszmarów każdej z kobiet na świecie. • Planeta singli to jedna z niewielu polskich produkcji, która naprawdę mnie urzekła. Mądra, zabawna, czasem trochę przesłodzona, ale to nic, ze świetną obsadą i doskonale zrealizowana – momenty, w których widzimy rozmowy na czacie czy fragmenty dialogów z aplikacji dla singli są świetnie zrobione (kojarzycie coś podobnego pewnie z Gwiazd naszych wina). Byłam zaskoczona tym, jak bardzo podobała mi się ta komedia.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo