• Dzienniki kołymskie • Autor: Jacek Hugo-Bader • Moja ocena: ★★★★★★★★☆☆ (8/10) • „Dzienniki kołymskie” Surowy, chłodny i bezlitośnie prawdziwy zbiór reportaży z jednego z najbardziej tajemniczych, mroźnych i brutalnych regionów świata. Jacek Hugo-Bader, znany z zamiłowania do ekstremalnych wypraw i wnikliwej obserwacji ludzkich losów, ponownie udowadnia, że potrafi zbliżyć się do bohaterów na sposób rzadko spotykany we współczesnym reportażu. • Autor przemierza Kołymę — krainę, która w zbiorowej pamięci jest symbolem cierpienia, łagrów i nieludzkiej historii ZSRR. Zderza tę przerażającą przeszłość z codziennością współczesnych mieszkańców, ukazując nie tylko ich zmagania, lecz także niezwykłą odporność, humor i umiejętność życia w miejscu, gdzie światło i nadzieja często przychodzą z opóźnieniem. • Hugo-Bader pisze językiem prostym, klarownym, a jednocześnie niezwykle sugestywnym. Potrafi stworzyć obrazy, które na długo zostają w wyobraźni — zarówno wtedy, gdy przedstawia skuty lodem krajobraz, jak i wtedy, gdy oddaje głos ludziom pamiętającym najciemniejsze karty historii. Książka trzyma w napięciu, mimo że jej konstrukcja jest oparta na reportażowych migawkach, a nie linearnym opowiadaniu. • To mocna, poruszająca lektura, która zmusza do refleksji nad granicami ludzkiej wytrzymałości i nad tym, jak miejsce ukształtowane przez ból może nadal być domem. Dobra książka — i zdecydowanie warta poznania. • 📖 09:18 · 29.11.2025 · 107/2025
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo